Дэлхийн сонгодог зохиолуудын талаар хэд хэдэн жагсаалт олж үзэхэд Дон Кихот бол айргийн таваас мултрахгүй л байгаа юм.
Гайхамшиг нь юу вэ гэхээр олон л хариултыг хүн бүр өөр өөрийн өнцгөөс гаргаж ирэх байх. Миний хувьд нэг санааг олж харсан юм.
Энэ бол хүний төсөөлөл бодит байдал хоёрын зөрүүний талаарх илэрхийлэл нь юм.
Хэдийгээр хөгжилтэй байдлаар харуулсан боловч цаагуураа бол хүн гэдэг амьтан өөрийнхөө тархин дотор үүссэн төсөөлөл, мэдлэг, мэдээллийн хэр хэмжээгээр тодорхойлогддог амьтан.
Мөн нөгөө талдаа хүний хараанд өртдөг гэрлийн долгионы урт ч өөрийн гэсэн хязгаартай, хүний чихэнд өртдөг дууны долгионы урт ч өөрийн гэсэн хязгаартай, хүний бүх мэдрэмж дээр тийм хязгаартай, тэгэхээр хүн гэдэн амьтан гадаад орчны талаар мэдэж байгаа гэж бодож байгаа зүйл нь үнэндээ бол өөрийнх нь мэдэж байгаагаас өөр гэдэг нь бараг 100% юм.
Ингээд харвал хүний тархи дотроо хязгаарлагдмал, хазгай мурий төсөөлөлтэй, алийг нь зөв сайн гэхэд хэцүү, гаднаа гэвэл юу байгааг бүрэн мэдэх аргагүй хязгаарлагдмал мэдрэмжийн эрхтэнтэй, энэ хоёрыг нийлүүлж байгаад бодож, шийдэж амьдарч байгаагаа бүхнийг мэдэж бүхнийг чадаж байгаа юм шиг үнэнхүү өөртөө итгэлтэй амьдарч яваа гэдэг утгаараа хүн бүр Кихот ноён болчихож байгаа юм.
Кихот ноён зохиолын эцэст эрүүл ухаанаа олж авч, бодит байдлаа олж хардаг бол ихэнх хүмүүс бодит амьдрал дээр бол тийм зүйлтэй учирдаггүй. Эрүүл ухаанаа болж авч, бодит байдлаа олж харж амжилгүй хуурмаг төсөөллийнхөө дунд үхдэг нь харамсалтай юм.
No comments:
Post a Comment